Gazeteci – Muharrir Murat Ağırel, Manisa’daki MİT Şehidi cenazesinin haberi hakkında açılan soruşturma kapsamında geçtiğimiz Mart ayı başında savcılığın telefonla yaptığı davet üzerine Çağlayan’daki İstanbul Adliyesi’ne gitti. Tabirini verdi. Savcı tutuklanması talebiyle 8. Sulh Ceza Duruşması’na sevk etti. Duruşma isimli denetim koşuluyla hür bıraktı. Savcı itiraz etti, duruşma kararından vazgeçmedi. Bunun üzerine savcı üst makam olan 9. Sulh Ceza Duruşması’na itirazda bulundu. Burada talep kabul edildi, o gün nöbetçi olan 5. Sulh Ceza Duruşması de tutuklama kararı verdi. Ağırel, kitap imza aktifliği için Ankara’ya dönmüştü. Tutuklama kararını haber alınca tekrar İstanbul’a gitti ve Silivri Cezaevi’ne konuldu. Böylelikle, tam 6 ay süren zahmet devri başladı. 9 Mart 2020 günü tutuklanan Ağırel, 9 Eylül 2020’de tahliye edilerek özgürlüğüne kavuştu. Çıkar çıkmaz işbaşı yapan Ağırel, bu süreçte yaşadıklarını ve niyetlerini Gökmen Ulu’ya anlattı.

Aslında niye tutuklandın? 

Bu soruyu kendime çok sordum. Sorguladım kendimi. “Acaba” dedim, farkında olmadan bir kusur mı yaptım? Sonuçta emin oldum, hiçbir cürmüm yok. Anladım ki, bu bir tüzel dava değil, siyasi bir dava.

Savcının tavrını nasıl değerlendiriyorsun? 

İddianamede ne varsa çürüttüm ve savcı bunu kabul etti. Buna rağmen, verdiği mütalaada argümanını tekrarladı. Demek ki iyi niyet yok.

Savcılığın vazifeleri ortasında, aleyhte kanıt toplamanın yanı sıra lehte ispatları da duruşmaya sunmak vardır. Bu türlü bir uygulama oldu mu?

Müddei, tezini ispatla mükellef olmasına karşın, suçsuzluğumu kanıtlama misyonu bana düştü. Hakkımdaki lehte kanıtları de gösterdim fakat savcı dikkate almadı.

EVLAT HASRETİ
Gazeteci Ağırel, özgürlüğünün birinci gecesinde evlatları Ada Dila ve Sadıkhan’a saatlerce sarıldı, öptü, kokladı.

MİT şehidini ifşa etme argümanının yanı sıra casuslukla da suçlandın. Bunun aslı nedir?

Ben Sputnik Haber Ajansı Muhabiri’ne (Ahu Özyurt’a) röportaj verdim ve bu Youtube sayfasında yayınlandı. Röportaj yapmak nasıl casusluk olur?

★★★

Tüm bunlara karşın tutuklanarak Silivri Cezaevi’ne konuldun. Seni hangi şartlarda hapsettiler?

Bu davada yargılanan başka arkadaşlarım üzere beni de tek kişilik odaya koydular. Birbirimizle konuşmayalım diye ortalardaki odaları boş bıraktılar.

Altı ay boyunca tıpkı şartlarda tutulduğumdan iyi biliyorum. Seni de o beton kutunun içine koymuşlar. 

4 adıma 6 adım ebatında bir odada tutuldum. Gündüz, havalandırma için çıkarıldığım avlu da çok küçüktü ve diğer bir kimse yoktu.

İnsan o şartlarda yeşile, toprağa ve güneşe nasıl da hasret kalıyor, değil mi?

Hem de çok… Beni en çok üzenlerden biri şuydu: 10 metre yüksekliğindeki avlu duvarlarının üstü büsbütün jiletli, dikenli tellerle kapatılmış.

Öyle… Bir avuç gökyüzü bile çok görülmüş.

Gökyüzünü görmemizden ne isterler ki?

Tecrit altında kaldın. 

Evet, yapayalnızdım.

Aslında bu, ağırlaştırılmış müebbet mahpus cezası şartları. 

Mutlaka. Hatta daha ölümcül bir uygulama.

Sıhhatin nasıl?

Orada sıhhatini koruyabilmek de çok sıkıntı. Mesela gözlerim bozuldu.

Uzun mühlet dört duvar ortasında kalmak gözlerde ufuk daralmasına yol açıyor. Bu ortada çok zayıfladığını gördüm. Cezaevinde kaldığın altı ay içinde kaç kilo kaybettin?

17 kilo verdim. Bunun temel sebebi protein eksikliği. Ne yazık ki cezaevinde verilen et değil, öteki bir şey. Onları yeseydim öbür hastalıklara kapılabilirdim. O nedenle konserve eserleri, peynir, yoğurt ve bisküviyle beslendim.

Avukat görüşlerin kısıtlanmamış. Bunun ehemmiyeti nedir?

Kapı mazgalı açıldığında gardiyan “avukat” diye bağırıyor ya, o an çok iyi geliyor. Zira o beton mezardan kısa müddette olsa da çıkabiliyordum.

Nefes oluyor… Pekala aile görüşü haklarını kullanabildin mi?

Pandemi gerekçesiyle ne yazık ki kısıtlama yapıldı. Altı ayda üç sefer görebildim eşimi. Halbuki pandemiye karşı esirgeyici önlemler almalı ve bu haklarımızı elimizden almamalıydılar. Fakat birçok haktan yoksun bırakılırken, hasta sevklerinde tedbir alınmadığını gördüm. Bir gün 10 dakikalık bir diş tedavisi için cezaevi polikliniğine sevk edildim, çok sayıda hasta tutuklu ve mahkumla 5 saat boyunca nezarethanede tutuldum.

Ağırel, mahpusluğu sırasında tükettiği kalemleri hatıra olarak biriktirmiş.

GAZETECİNİN BIRINCI SİPARİŞİ KAĞIT-KALEM

Senin kantinden verdiğin birinci sipariş neydi Gökmen ağabey?

Ben kağıt, kalem, gazete ve kitap istedim.

Bütün gazetecilerin cezaevine girdiğinde birinci istediği bu olmuş, biliyor musun?

Bilmiyordum ancak şaşırmadım. 

Ben de o denli yaptım. 198 tane kitap okudum. Altı defter dolusu yazdım. Orada tükettiğim kalemleri hatıra olarak yanım aldım.

★★★

Tahliye olduğunda neler yaşadın?

Sevindim elbette. Lakin duruşmayı izleyenler için bir karmaşa oldu. Tahliye edildim ancak beraat ettirilmedim. Ceza verdiler. Ben bu cezanın üst duruşmadan döneceğine ve önünde – sonunda yüzde 100 beraat ile sonuçlanacağına inanıyorum.

Tahliye kararından sonra adliyeden cezaevine nasıl götürüldün?

Mezar diye tabir ettiğim cezaevi nakil aracında, ellerime çift kelepçe vurularak götürüldüm.

En heyecanlı anlardan biri de tutulduğun odadaki eşyaları toplamak, değil mi?

Evet o denli. Eşyalarımı topladıktan sonra kendime bir kahve yaptım, oturdum, birkaç dakika boyunca duvarlara baktım. Kaç sıkıntılara şahit olan, fikir feryatlarıyla boyası dökülen duvarlara…

Ada Dila ve Sadıkhan bayram havası yaşıyor.

Dışarı çıkış anı?

Bana, toplumsal tesislerin oraya bırakılacağım, oraya kadar araçla götürüleceğim söylendi. Ben, “Koşa koşa bile çıkarım” dedim. Toprağa basmak çok hoş bir histi. O kavuşma ve karşılama anı mükemmeldi. Türk bayrakları, Atatürk posterleri taşıyan, Onuncu Yıl Marşı çalan yurtseverlerin varlığı beni ayrıyeten duygulandırdı ve gururlandırdı.

KIZIM DİLA SORDU BEN YUTKUNDUM

Özgürlükteki birinci günün nasıl geçti?

Birinci gece uyuyamadım. Saatlerce çocuklarıma sarıldım. Sabah çalışma masama geçtim, yazıya daldım. Kızım Ada Dila geldi. Dila 8 yaşında. “Baba, gazetede yazınca tekrar tutuklanmazsın değil mi” dedi. Yutkundum.

Oğlun?

Sadıkhan 15 yaşında, olgun bir çocuk.

Ataol Behramoğlu, “Yaşadıklarımdan Öğrendim Bir Şey Var” şiirinde, “Acılar da sevinçler üzere olgunlaştırır insanı” diyor. Babaları haksız yere zulme uğrayan ve asıl cezaya çarptırılan çocuklar erken olgunlaşıyor. 

Çok hoş söz ettin ağabey. Sadıkhan, “Baba, sen Toroslar’ın evladısın, Kuvayı Milliyeci’sin, pes etmezsin” dedi.

Çarşıya çıktığın birinci günkü izlenimlerini paylaşır mısın? Çıktığında nasıl bir Türkiye ile karşılaştın?

Çok zenginleşmişiz. Eser etiketlerindeki yüksek fiyatları görünce, vatandaşlarımızın alım gücünün yükseldiğini düşündüm. (Gülüyor.) Mesela ben Antep Fıstığı’nı çok severim. Bir de ne göreyim? Fıstığın kilosu 44 lirayken 144 liraya yükseldiğini görünce şoke oldum.

İNADINA KARANLIĞIN ÜZERİNE GİDECEĞİZ

Bundan sonrası için planların neler?

Gazetecilik yapmaya, halkın yanında durmaya, kamu kaynaklarını yağmalayanları dokümanlarla yazmaya, toplumu din ile kandırıp servetine servet katanları yazmaya, insan haklarını ve Kemalist bir Türk genci olarak Cumhuriyet Devrimleri’ni savunmaya devam edeceğim.

Aydınlık yarınlara dair umudunu koruyor musun?

Muhakkak koruyorum. Ben Mustafa Kemal’in takipçisiyim. Türkiye Cumhuriyeti çok güçlü bir devlet, ulus çok güçlü bir ulus. Dünden daha dirençli, daha inançlı, daha kararlı olacağız. İnadına inadına karanlığın üstüne gideceğiz.

★★★

NOT: Atatürkçü kimliği ve soruşturmacı haberleriyle tanınan Gazeteci – Müellif Murat Ağırel, FETÖ kumpası olan Kelamda Ergenekon Davası’nda da 36 yıl mahpus cezası istemiyle yargılanmıştı.

Sözcü