Geçirdiğiniz bir hastalığın akabinde evvel yamaç paraşütüne başlayarak, sonra da yeni bir müzik yayınlayarak bizleri şaşırtmaya başladınız… Nasıl karar verdiniz bunları yapmaya?

Ben 4-5 sefer bir sıhhat sorunu yaşadım. Her keresinde direkten döndüm. Bonusları yaşıyoruz. 2018 yılında lenf ameliyatı geçirdim. Yüreğimiz ağzımıza geldi. Sonra dedim ki ölmeden evvel yapılacakların bir listesini oluşturayım. Listemi yaptım, müzik söylemek de bunların içindeydi. Bir müzik söyleyeyim, beni anlatan bir şey olsun istemiştim. Sonunda bir hayalimi daha gerçekleştirdim.

Artık sıhhatiniz iyi mi?

Çok iyiyim, her şey yolunda. Denetimler devam ediyor. Hayatın bir gün ve onun da bugün olduğunu varsayarak, farkındalıklarımızı uyandırarak yaşayınca daha hoş oluyor.

HAYATIM FARKLI AKIYOR

Tüm bu yaşadıklarınızdan çıkardığınız dersler nedir?

Ben inançlı bir beşerim. Hayatımızdaki öncelikli olan problemlerin dünya hali olduğunu gördüm. Para kazanmak, meslek yapmak… Sen olmayınca hiçbir şey olmuyor, ne para ne meslek. Bu ego falan çok saçma şeyler! Ben, ben, ben hallerinin ne kadar komik ve gereksiz olduğunu fark ettim. Sonrasında da erken yaşımda bunu yaşadığım için teşekkür ettim yaradana… Hayatımda birtakım sıralamaların yerini değiştirmem gerekiyordu, o denli de yaptım. Son 2-3 yıldır hayatım apayrı formda, şahane akıyor. Akışta olmayı seviyorum. Az fazladır diyorum. Keyifli olmak için çok sebeplerimiz olduğunu görüyorum. İlla bunları fark etmek için başımıza hadise gelmesini de beklememize gerek yok aslında. Denenmişlerinden feyz alınabilir.

DİZİ BÖLÜMÜNDE KABUK DEĞİŞİYOR

Tatlı Hayat dizisindeki Menekşe karakteriniz çok sevilmişti. O periyotlarda Türkan Şoray, Haluk Bilginer, Şener Şen üzere usta isimler dizilerde yer alıyordu fakat artık bu usta isimleri göremiyoruz. Bu değişimin sebebi ne sizce?

Artık çok ucuz çıkarla, ucuz emekle iş yapılabiliyor. 3-5 ay kurs alan gençler, “Ben oyuncuyum” diyebiliyor. Üretimciler da bunlar eli yüzü düzgün diye bölüme sokuyorlar. Haluk Bilginer’in alacağı kaşe ile yeni çıkan ağabeyimizin, ablamızın kaşesi birebir olmaz. Vatandaş bunu da seyrediyor. “Çok da oyuncu olmaya gerek yok aslında, televizyon işi bu. Ne olacak ki!” diye bir niyet var başlarında. Televizyonda sanatın olmadığının düşünüldüğünü kabul edecek olursak, her şeyden çok fazla var. Bir dönemde 110 tane dizi giriyor. 110 tane direktör var mı bölümde?

Yok…

110 tane başrol oyuncusu olacak aktör var mı? Bence o da yok. 110 tane çok iyi kameraman, yapım amiri, üretimci var mı? Artık herkes her şey olabilmeli… İşin o kadar kolay istikameti seçildi ki, münasebetiyle biz ve bizim üzere beşerler da geride durup seyreyle meydanı durumundayız. Ortamın sakinleşmesini beklemekte yarar var. Biraz yapımcılarda ıstırap var, biraz kanallarda zahmet var. Bizim şunu kabul etmemiz gerekiyor, bir kabuk değişiyor. Biz biraz daha kenarda durup, gönlümüze nazaran işler gelirse onu yapacağız. Bize gelmezse de oyuncu adayı gençlerimiz el yordamıyla bir şeyler yapmaya çalışacak!

2011’de “Yozlaşmış toplumda sanatkarların da rolü var” halinde bir açıklamanız olmuştu. Bugün sanatkarların Türkiye toplumu ve siyaseti ile bağını nasıl görüyorsunuz?

Ben siyasetten anlamam. Siyasetçi değilim. Sanatçıyım… Her iktidarın periyodunda sanatçı olacağım. Bugün A partisi masraf, B partisi gelir. Lakin sanatkarlar her periyotta işini yapmaya devam edecek. Siyaset yapmak merak ettiğim bir şey değil. Mizah olarak siyaset yapmayı kabul ediyorum. Sanatkarın sahne ardında da özel hayatına dikkat etmesi gerektiğine inanıyorum. Ne olursa olsun bizim ardımızda bir yığın insan var. Biz yanlış bir şeyi normalleştirirsek, bize inanan beşerler da o yanlışı yapmaya teşne olabilirler. Sanatçı ve örnek beşerler olarak biraz daha dikkatli olmalıyız. Bunu bir vazife addetmeliyiz. Ben de bu türlü yaşamaya çalışıyorum kendi adıma…

“Ölmeden evvel yapılacak listesi”nin devamı var mı?

Şu an yalnızca keyfini çıkarmak istiyorum. Müzikçi olma üzere bir argümanım yok. Sonrasında devam eder miyim, etmez miyim bilmiyorum. Yeterli bir şey yapacağıma inanırsam yaparım.

ÖZGÜRLÜK HİSSİ ŞAHANEYDI

Yükseklik korkusu olanlara yamaç paraşütünü nasıl önerirsiniz?

Mutlaka öneriyorum! Benim yükseklik endişem vardı. Sonra Kelebekler Vadisi’nin üzerinden atlarken bacaklarım saz çalıyordu. Ondan sonraki özgürlük ve başarma hissi olağanüstüydü. Gereksiz bir kaygıydı çünkü… Bu endişe bana yakışmıyor dedim. Yiğit ve itidalli bir bayanım hayatımda. “Bunu atlatmam lazım” dedim. Her fırsatta da yapmaya devam ediyorum.

Pekala, aşka dair ne söylersiniz?

Aşkta özgürlük çok olmuyor. İlla beşerler birilerinin kenarından köşesinden çekiştiriyorlar. Aşk çok hoş bir şey. Fakat aşk mı, özgürlük mü seçiminde, ben özgürlüğü seçtim sanırım… Kenardan köşeden çekiştirilmesinden çok hoşlanan bir insan değilim. Bunu fark ettim. Büyük laflar etmiyorum natürel ki. Bakarsınız değişik bir his doğabilir. Şu anda seçilmiş şuurlu bir yalnızlık ve özgürlük tercihim var. Bununla da çok memnunum.

Sözcü