Buyruk Kunt’un yatçılık kültürünün gelişimi ve yatçılarla ilgili müşahedelerini esprili bir lisanla paylaştığı yazılarını derlediği üçüncü kitabı ‘Meltemi’ çıktı.

Dalgalı Sohbetler serisinin son kitabı olacak eser için Buyruk Kunt, “Gelecek kuşaklara iyi yahut kötü tecrübelerimizden bir şeyler aktarabilmek için mümkün olduğunca güncel hususlara değinmeden yazmaya çalıştığım yazıları eleyerek derlediğim bu kitap benimde olgunluk dönemim olarak kabul edilebilir” dedi.

Uygun bir denizci olmakla iyi bir yatçı olmanın birebir şeyler olmadığını tabir eden Kunt, yeni bir yeri anlatırken okuyanları ayrıntıya boğmadan kendi gözünde ve aklında kalanları paylaştığını kaydetti. Yazıları okuyup gidenlerin kendi keşiflerinin önünü tıkamamak gerektiğini söz eden Kunt’un Meltemi isimli kitabı için yapılan değerlendirmeler ise şöyle:

PUSULASINI ASLA DEĞİŞTİRMEZ

Hakan Aygün: Buyruk Kunt’un her birini keyifle okuduğum yazılarını topladığı üçüncü kitabına ”Meltemi” ismini vermesini şiddetle kınıyorum. Zira yazıları pek de ”Meltemi” değil! Meltem istikamet değiştirerek hafif şiddette eser. Meğer Buyruk kelam konusu ”denizin namusu” olduğunda, pusulasını asla değiştirmez; esti mi ”lodos” üzere eser. Kitabın ismini kınıyor, bir sonraki kitabın ismi ”Lodoslama” yahut ”Lodosname” olmadığı sürece kendisini affetmeyeceğimi bildiriyor, kitabına ”bodoslama” dalıyorum:))

Mustafa Taviloğlu: Denizci kardeşim Emir’in yazıları MELTEM kıvamındadır. Sarar, ürpertir lakin çok zevk verir, İzmir Meltemi üzeredir.

ÜSLUBU EĞLENCELİ

Ali Boratav: Türkiye tekne parkı geometrik olarak çoğalıyor. Pandeminin de katkısıyla deniz üstünde ömür inanılmaz ağırlaşıyor. Türkiye güya denizcileşiyor. Lakin korkarım bir noktayı atlıyoruz: Anayasası’nın 1’inci hususunda ‘nezaket’ yazan deniz ve denizcilik kültürü diye bir şey var. Yacht Türkiye Mecmuası komşum sevgili Buyruk Kunt eğlenceli üslubuyla; ve hatta bazen sonlanarak deniz komşularımızı nasıl mutsuz etmeyeceğimizden kelam eden yazılarıyla 3’üncü kitabı ‘Meltemi’yi yayınlıyor. Türk denizcilerine ışık tutan anı ve izlenimleri umarım daha uzun yıllar devam eder.

Cem Hakko: Tekne ve denizcilik hakkında söylemek isteyip de söyleyemediğim ne varsa Emir’in kitabında var. Tüm dostlarıma armağan edeceğim. Emir’in yazılarını okuyup da denizcilik sevgisini anlamamanıza imkan yok.. tutkusu çok diğerdir. Tekneyi, denizi, maviyi Buyruk de ben de çok severiz. Ancak bunları yazabiliyor olmak, bambaşka bir yetenek ister ve Buyruk bunu nitekim çok iyi yapıyor.

GÜLÜMSEYEREK OKUYACAKSINIZ

Eyüp Özel: Emsalsiz müşahede yeteneğini muzip bir lisanla sözlere dökerek Türk yatçılığının ahval ve şeraitini anlatan Buyruk Kunt, editörlüğünü yaptığım Yacht Türkiye mecmuasında de 10 yılı aşkın müddettir yat ve deniz kültürü ekseninde kaleme aldığı eğlendirici ve yönlendirici yazılarıyla okurlarımızın her ay merakla beklediği bir fenomene dönüştü. Benim de büyük keyif aldığım keskin kaleminden çıkan Beyaz Türk Yatçıları ve Armatore kitaplarından sonra Meltemi’yi de gülümseyerek okuyacak ve bilmediğiniz pek çok şeyi öğreneceksiniz.

YACHT TÜRKİYE’NİN HAŞARI ÇOCUĞU

Süha Umar (Fırtına Kuşu): O zamanki ismiyle “İzmir Özel Türk Koleji” yıllarımda, İzmir’de, Hatay Caddesi’nin bir altındaki sokakta otururduk. Üst katımızda, yeniden o tarihlerde -1950’li yıllar- İzmir’de bulunan çok sayıda Amerikalı asker ailelerinden biri oturuyordu. Mavi gözlü, sarışın -sanki Amerikalı illa sarışın olur diye kanun var ABD’de- hoş mi hoş bir kız; bir de tekrar o kadar sarı, gözleri fıldır fıldır dönen, her an her türlü muzırlığı yapabilecekmiş üzere duran, afacan bir oğulları vardı. Oğlanın okula gittiğini yahut okuldan döndüğünü çabucak anlardık zira elindeki çantayı her basamağa “küüt!” diye atar, katları o denli iner, çıkardı.

Yanımızdaki boş yere bir apartman dikiyorlardı. Bir gün dikkatimi çekti. Amerikalı oğlan, kendisini getiren okul taşıtından indiği andan, apartmana girinceye hatta biraz daha sonrasına kadar, inşaatta çalışan ustalar, ameleler işi gücü bırakıyor ve dikkatle oğlanı izliyorlardı. Biraz araştırınca nedenini öğrendim: Amerikalı afacan velet, tam bir “Denis the Menace” idi.
Yaşı benim kadar olanılar, ünlü “Denis the Menace” çizgi romanını anımsayacaklardır. İsmi üstünde, “Yedi Bela Denis!”, Her an, her türlü muzırlığı yapar, ortalığı birbirine katardı. Baş etmesi çok sıkıntı bir oğlan çocuğu idi yani.

Her mahallenin bir “Denis the Menace”i vardır. YACHT Türkiye Mahallesi’nin ki biz sakinleri birbirimize “Reis” diye hitap ederiz, “Yedi Bela” afacan oğlanı, Buyruk (Kunt) Reis’tir. Ben kendi hesabıma her sayıyı tatlı bir yürek çarpıntısı ile beklerim. Yok yok, “bakalım yazım nasıl çıkmış?” merakımdan değil. “Acaba Buyruk Reis yeniden bana giydirmiş mi?” diye.

Buyruk Reis’in sağı solu yoktur. Yazıları, tam da YACHT Türkiye’deki köşesinin başlığına uygun, “Dalgalı Sohbetler”dir. O sırada aklına yahut oltasına kim, ne takılmışsa, o kıvrak lisanından nasibini alır.
Bir keresinde, “Bi sikinos yok!” diyerek, Skinos Adası’na takmıştı ki ben boş bulunup lafa karışmak gafletine fikir, beni “Skinos Valisi” ilan edivermişti!

Laf ortamızda keyifle okunur Buyruk Reis. İnsan bir sonraki yazısını bekler. Bu kitabını da keyifle okuyacağımdan kuşku duymuyorum.
Güzel seyirler Buyruk Reis. Muzırlığın, hınzırlığın ve keyfin daim olsun ki bizi de kamçılasın, her an tetikte olalım vesselam.

Mücahit Turan (Jabbar):  Söz seçimleri, betimlemeleri ve akıcı anlatımıyla, okurken sizi kıssanın geçtiği yere götürüyor, kalemiyle diyar diyar gezdiriyor adeta. Beğenilen muhabbet tadı veren keyifli yazılar için teşekkürler Buyruk abi. Pruvan neta olsun

İYOT KOKUSU

Mehmet Y. Yılmaz: Buyruk Kunt’un, Yacht Türkiye mecmuası için gönderdiği birinci yazısını okuyup, bitirdiğimde yüzümde bir tebessüm asılı kalmıştı. Anlatacağın en sıkıcı mevzuyu bile ince bir mizah örtüsüne sarıp, sarmalarsan eleştirdiğin beşerler bile sana kızmayı başaramazlar.
Emir’in yazılarında bu türlü bir tat var. Denizle, tekneyle yakın bağlantısı olan bir çok kişinin farkına bile varmadığı görgüsüzlükleri o fark edip, o denli bir anlatır ki kendinden kuşkuya düşersin: Sanki ben de tıpkı görgüsüzlüğü yaptım mı? Deniz ile ilgili yazılarını okuduğunuzda burnunuza iyot kokusunun geldiğini de hissedersiniz.
Müelliflik da budur zati: Kendindeki duyguyu, sözleri kullanarak okuyana geçirebilme yeteneği. Buyruk de hem yetenek var, hem de eskilerin tabiriyle velud bir muharrir. Okurken, yüzünüzde meltemin tatlı dokunuşuyla, bir teknenin kıçında oturduğunuzu hissedeceğiniz yazılar bunlar.

Kenan Sönmez: Buyruk, yazı/cizgi işinin büyük ölçüde doğuştan gelen yetenek olduğunun canlı ispatıdır. Denizcilik ve tekne kültürü ile ilgili yazılarını büyük zevkle okuyorum. Artık bölüm yayıncılığının önde gelen müellifleri ortasında olan Emir’in yeni kitabını da zevkle okuyacağız. Devam kardeşim..

BUYRUK KUNT KİMDİR?

17 Ocak 1972 yılında İstanbul’da doğdu. Şişli Terakki Lisesi’nden mezun olduktan sonra Bilkent Üniversitesi Turizm Bölümü’ne devam eden Kunt, akabinde eğitimini İstanbul Üniversitesi Turizm Bölümü’nde tamamladı. Ayrıyeten Anadolu Üniversitesi Muhasebe-Finansman Bölümü’nden ön lisans diploması da aldı. Lise yıllarında aile şirketi YKM’de çalışmaya başlayan Kunt, YKM Grubu’nda çeşitli şirketlerde idare heyeti üyeliği de yaptı. 2012 yılında aile şirketi YKM’nin satışını gerçekleştirdikten sonra işi ile hobilerini buluşturma gayesi ile Bubago Sport’u kurdu. Denizciliğe olan aşkı çocukluğunun birinci yıllarında babasının teknesinde başlayan ve bir manada teknede büyüyen Buyruk Kunt’un; hobi olarak deniz hayatı üzerine yazdığı yazıları sırasıyla Mavi Ömür, Motor Boat ve Yacht mecmualarında yayımlandı.

Sözcü