Kamera: Sinan Tunç
Korona virüs önlemleri kapsamında uzun müddet kapalı kalan kıraathaneler açıldı lakin kıraathanelerde oyun oynama yasağı devam ediyor. Müşterilerini bekleyen kıraathaneciler ise oyun oynama yasağından ötürü işlerinin azalmasından ve kapalı kaldıkları müddet içinde devletten yardım alamamaktan şikayetçi. SÖZCÜ’ye konuşan kıraathaneciler, yaşadıkları zorlukları ve beklentilerini anlattı.
“KAPATIYORSAN ESNAFINA SAHİP ÇIK”
Kahveye kimsenin çay içmek için gelmediğini söyleyen Sedat Çamlı, “Diğer kalabalık ortamlarda yokta yalnızca kahvehanelerde mi var virüs? Deseler ki, ‘Her oyunda yeni kağıt açılacak’ üzere kaide koşun. Bu biçimde olmaz. Üç kişinin bir ortaya dahi gelinmesine müsaade verilmiyor şu anda. Esnafa kira yardımı denildi, hepsine başvurduk. Hepsinden red aldık. Biz kapalı olmasına karşın her ay kirayı net verdik. Kendi cebimizden, kendi çıkarımızdan verdik. E bugün bakıyorsun, AKP kongrelerinde 10 bin kişi, 20 bin kişi iç içe. Yasak bana da yasak, size de yasaktır. Herkese eşit olması lazım bunun. Orada korona yokta burada mı var? Otomobilimizi sattık, birikimlerin hepsini bozduk anca kendimize gelebildik. Elde avuçta hiçbir şey kalmamış durumda. Yeni bir kapanma olursa perişan oluruz. Kapatıyorsan esnafına sahip çık. De ki, ‘Al kardeşim, bu senin yevmiyen, bu senin kahvenin kirası, bu senin konutunun masrafı’, biz bir sene açmayalım iş yerlerimizi.” diye konuştu.
“BORÇLA DÖNÜYORUZ”
Altı, yedi aydır kahvehaneler kapalı olduğunu belirten Ramiz Koç, “Yedi aydır habire borçla dönüyoruz. Kahveleri açıyoruz, 20-30 lirayla konuta gidiyoruz. Kardeşimle beraberiz, 4 çocuk o okutuyor, oğlum evli o da çalışmıyor, iki konuta de ben bakıyorum. Habire borçla dönüyoruz fakat nereye kadar? Kahveleri açıyorlar, ‘Kahveleri açtık, daha ne yapalım?’ Millet, kahveye niçin gelir? Oyun oynamaya gelir. Çay içecek adam konutunda içiyor zati. O vakit hiç açtırmasaydın. O denli yardım ediyoruz diyorlar da o yardımlar nereye gidiyor? Nerede? Bize mi verilmiyor yoksa diğerine mı veriliyor? Lakin bize 1 kuruş verilmedi. Devlet, pul vergisini, kahve vergisini çabucak bana gönderiyor. Ondan bilezik al, bozdur, sat, kiranı ver, mal sahibine daha 3 kira borcum var. Adam takır takır parasını istiyor. Devlet hani diyor ya ‘Yardım edeceğim’ diye, yardım bekliyoruz. Bize yardım etsin. 7 aydır 1000 TL aldık, onu da biz almadık, mal sahibi aldı.” sözlerini kullandı.
“HALKI KUCAKLAYACAK BİR DEVLET GÖREMEDİK ORTADA”
Dört çocuk babası Hasan Koç ise yaşadıklarını şöyle anlattı: “Her taraf borç doldu. Hani Tayyip diyor ya herkese kredi verilecek diye hiçbir şeyden yararlanamadım. Bir senede 1000 TL aldım, onu da yer sahibine borcumuz olduğundan ona düştü. Elektriğim geliyor, vergiler geliyor, muhasebeye olmuş dünya borcum. Artık de kahvemiz boş lakin 3 bin 100 ay başından ay başına vermek zorundayım. Eşimin bileziklerini bozdurup o biçimde kiramızı ödedik. Devlet dediğin halkı kucaklaması lazım, halkı kucaklayacak bir devlet göremedik ortada lakin Suriyelileri kucaklıyor, beni kucaklamıyor.”
“BAZI YARDIMLAR ALDIK FAKAT KÂFİ DEĞİL”
“Bir süreç yaşıyoruz. Bu süreçte kapanmalar, açılmalar oldu.” diyen Muhammer Yıldırım kelamlarını şöyle tamamladı: “Ekonomik zorluklar yaşıyoruz tabi ki. Birtakım ekonomik yardımlar da aldık fakat tabi ki kâfi değil. Devletten isteğimiz teşvikleri ve yardımları biraz daha iyi hale getirmeleri. Bin lira aldık, Allah razı olsun lakin tabi ki kâfi değil. Kalkınmak için, bir yerlere gelmek için daha çok teşviğe gereksinimimiz var. İnşallah daima birlikte iyi günlere çıkarız.”
Sözcü
