Denizli’deki Pamukkale Üniversitesi yeni akademik yılda örgün eğitimi büyük ölçüde terk ederek uzaktan eğitimi seçti. Üniversite Etkin Eğitim Modeli ismini verdiği sisteme 5 Ekim’e başladı. Dev yerleşkesinde 52 bin öğrenciye hizmet veren üniversitede yalnızca Diş Hekimliği ve Müzik ve Sahne Sanatları fakültelerinde örgün eğitim devam edildi.
Tıp Fakültesi, Sıhhat Bilimleri Fakültesi ile Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulu’nda ise son sınıf öğrencileri yüz yüze eğitimden faydalandı. Örgün eğitime katılan öğrenci sayısı 500’ü geçmedi. Öğrenci sayısı az olunca üniversite etrafındaki yurtlar, apartlar ve kafeteryalar boş kaldı. Birtakım esnaflar dükkan camlarına kiralık ve satılık yazıları astı. CHP Genel Lider Yardımcısı ve Denizli Milletvekili Gülizar Biçer Karaca bölge esnafının problemlerini dinledi, pek çok esnafın iflas ettiğini kaydetti. Karaca, “Destekten mahrum kalan, borçlarını ödeyemez hale gelen esnaf için tedbir alınmadığı sürece pandemiyi az hasarla atlatma, ayakta kalma ihtimali ne yazık ki yok” diye konuştu.
“OĞLUMUN İSMİNE İŞ KURDUM, KONUTTA İNTİHARI DÜŞÜNÜYOR”
Karacaya yaşadıklarını anlatan bir kafeterya işletmecisi; “Öğrencilere yönelik çalışan kafe sahibiyim. Ayakta kalabilmek için 50 bin lira borç aldım. Şu an 150 bin lira borcum var. 15 bin liraya kadar dükkan kirası ödeyen arkadaşlarımız var. Mal sahipleri geri adım atmıyor. Kiramızı ödeyemez durumdayız. Elektrik su faturalarını ödeyemiyoruz. Bir ay ödemeyince abonelikler iptal ediliyor, icra takibi başlıyor. Bana kredi verselerdi ben şu an bu sıkıntıları anlatıyor olmazdım. Oğlumun üzerine iş kurdum şu an oğlum konutta 26 yaşında intiharı dahi düşünüyor. Her yer icralık, etrafımız borç. Esnafı düşünen bütçe yok. Yurtçu, apartçı, taksici, dolmuşçu, market sahibinin herkesin problemi var. Ticaret Odası ya da valilik, pandemi nedeniyle gelir kaybı olanları tek tek belirleyebilseydi bu türlü olmazdı. Ben battım. Ben hakikaten pandemi hasebiyle battım” sözlerini kullandı.
APART İŞLETMECİSİ: ÖĞRENCİ YOKSA BİZ DE YOKUZ
Bir apart işletmecisi ise; “İnternetimizi dahi kapattık. Öğrenci yok. Öğrenci internet olmayan yere nasıl gelsin. Öğrenci varsa biz ayaktayız. Apartlar da yurtlar da marketler de bu bölgede birebir formda öğrencilere yönelik. Bizim apartlarımız üniversite bölgesinde, yalnızca öğrenciye yönelik hizmet veriyoruz. Benim üzerimde kredi kartı dahi yoktu, 41 yaşındayım bugüne dek hiç kredi kartı kullanmadım. Şu an sıfırım. Yardım alamıyorum. Yardım kuruluşuna gidiyorum, devlet memuru olan engelli yurttaş maaşı, sigortası olmasına karşın alabiliyor yardım lakin ne bana ne eşime hiçbir gelirim, sigortam olmadığı halde yardım da verilmiyor” diye konuştu.
YURT İŞLETMECİSİ: BEN BİTMİŞİM
Öğrenci yurdu sahibi bir işletmeci de kederlerini şöyle anlattı: “Bakanlıklara bağlı yurtlarız. 50 öğrencimiz var diyelim ki 1000 TL alıyorsak, devlet diyebilir ki öğrenci başına örneğin 100-200 TL yardım yapacağız. O vakit ayakta kalabiliriz. Öğrenciler bize hocalarının Eylülde de yüz yüze eğitimin başlamayabileceğini ilettiklerini söylüyor. Diken üstündeyiz. Kimden nereden ne vakit icra, borç gelecek diye… 11 Mart 2020’de pandemi başladı. Kredi Garanti Fonundan alma hakkım var, esnafım bana hak görülmüş. 27 Martta senedim protesto oldu diye devlet bana kredi vermedi. Hiçbir şey alamadım. İş adamları bankada kredi alabilirken ben ölmüşüm ben bitmişim, bize gelince yok”
Sözcü
